Alvorens de casestudy te bespreken van veertien albasten reliëfs die oorspronkelijk deel uitmaakten van een vroegbarok retabel, wordt eerst even ingegaan op het gebruik van de term albast voor verschillende gesteenten, dit omdat het gesteente albast, net zoals marmer, een complexe en verwarrende nomenclatuur kent met een discrepantie tussen de geologische determinatie en de historische naamgeving. Bij de term marmer is de triviale naam specifiek gelieerd aan het glansaspect terwijl vanuit een geologisch standpunt de genese de naamgeving bepaald. Door eerst de verschillende betekenissen alsook het glansaspect van marmer te bespreken, kan vervolgens de term albast toegankelijker worden toegelicht. In een tweede luik worden de behandelingskeuzes uiteengezet in functie van het conservatieconcept en de presentatie van veertien albasten reliëfs toegeschreven aan Robert Nole (1610).