In Antwerpse diamantkringen is het verhaal wijd verspreid van de Vlaamse diamantair die op vrijdag, bij de uitbetaling van zijn onderaannemers, Joodse collega's tot 17 u. liet wachten alvorens ze te betalen Ze moesten daarop hals over kop naar huis hollen om de Sabbat niet te schenden. Deze pesterij situeert zich in de jaren 1960 en is sprekend voor het antisemitisme dat ook na de Tweede Wereldoorlog in sommige diamantmiddens bleef leven. Talrijke Joodse diamantairs verwijten hun Vlaamse collega's nog steeds antisemitische gevoelens te koesteren en refereren daarbij naar hun vermeend flamingantisme. Dit artikel verkent de achterliggende redenen voor de spanningen die tussen Vlaamse en Joodse diamantlieden bestaan en hoe deze ons terugvoeren naar de Tweede Wereldoorlog.