Het woord « radar » is een acroniem voor het engelse « Radio detection and ranging » (detectie met behulp van radiogolven en afstandsmeting). De radar zendt radiogolven uit in de atmosfeer, die zich voortplanten met de snelheid van het licht. Eenmaal ze een voorwerp ontmoeten, worden ze gedeeltelijk weerkaatst, waarna de radarantenne de radarecho opvangt. Tijdens de tweede wereldoorlog werd de radar voor het eerst gebruikt in de luchtvaart. Op de radarschermen waren ook echo’s te zien afkomstig van neerslag (regen, sneeuw of hagel). In de luchtvaart worden deze echo’s aanzien als parasitair, en dus ongewenst. Voor de meteoroloog is dit echter een belangrijke bron van informatie. De radar werd dan ook al snel gebruikt in de meteorologie. Sinds de tweede wereldoorlog zijn de radars stelselmatig verbeterd, en op dit ogenblik is een meteoradar een essentieel meetinstrument van de atmosfeer.