The axi-symmetric thermal equilibrium field over land and sea for a hemisphere is computed as a result of radiation effects, sensible and latent eat transports, forced convection and horizontal turbulence of mesometeorological scale. All these physical processes are parameterized in a way that only their bulk effects are taken into account. The formulation for the troposphere is distinct from that for the stratosphere. The resulting profiles show a great similarity with those of the real atmosphere. However the stability of the mean troposphere, particularly at low and middle latitudes, is too weak, as a consequence of the lack of vertical heat transport associated with large and medium scale motions. Moreover the various contributions to the temperature budget are close to the observed ones. When proceeding to different experiments where one or the other process is eliminated, it appears that the most intense couplings concern either the radiation and the latent heat transport, both dominant in the middle troposphere, or the sensible heat transport and forced convection, both dominant in the lowest layers. Besides, the model simulates the sinking of the tropopause level between the equator and the pole. This variation results from the adjustment of the temperature of the middle troposphere tot the one of the surface of 225 mb, which is quasi constant in accordance with observations. In order to allow this mechanism to operate, it is necessary to keep a non vanishing eddy coefficient of vertical exchange in the upper troposphere so that a transition zone of the boundary layer type is able to appear.On calcule, pour un hémisphère, sur terre et sur mer, le champ d’équilibre à symétrie axiale de la température résultant du rayonnement, des apports de chaleurs sensible et latente, de la convection force et de la turbulence horizontale d’échelle méso météorologique. Tous ces processus physique font l’objet d’une paramétrisation destinée à en représenter les effets globaux. La formulation traite différemment la troposphère et la stratosphère. Les profils obtenus présentent une grande analogie avec ceux de l’atmosphère. La stabilité de la troposphère moyenne, surtout aux basses et moyennes latitudes, est toutefois trop faible en raison de l’absence de transport vertical de chaleur dû aux mouvements de grande et moyenne échelles. D’autre part, les contributions des divers termes au bilan de la température ont des valeurs proches de celles qui sont observées. Lorsqu’on procède à diverses expériences où l’on élimine l’un ou l’autre des processus, il apparaît que les couplages les plus intenses concernant ou bien le rayonnement et l’apport de chaleur latente, dominants dans la troposphère moyenne, ou bien les apports de chaleur sensible et la convection forcée, dominants dans les basses couches. En outre, le modèle simule l’affaissement du niveau de la tropopause entre l’équateur et le pôle. Cette variation résulte de l’ajustement de la température de la troposphère moyenne à celle de la surface de 225 mn, quasi constante conformément aux observations. Pour que ce mécanisme puisse intervenir, il est essentiel de conserver un coefficient non nul d’échange turbulent vertical dans la troposphère supérieure, de manière à permettre l’apparition d’une zone de transition à caractère de couche limite.Uitgaande van straling, bijdragen van voelbare en latente warmte, gedwongen convectie en horizontale turbulentie op meso meteorologische schaal, wordt voor een hemisfeer, zowel over land als over zee, het axiaal symmetrisch evenwichtsveld van de temperatuur berekend. Alleen de globale effecten van deze fysische processen worden, door parametrisatie, behouden. De formulering voor de troposfeer is echter verschillend van deze voor de stratosfeer. De bekomen temperatuurprofielen vertonen een grote gelijkenis met deze in de atmosfeer waargenomen, hoewel in het model de stabiliteit van de middelbare troposfeer, vooral op lage en gematigde breedten, veel te klein is. Dit komt doordat geen rekening gehouden werd met het verticaal warmtetransport te wijten aan bewegingen op grote en op middelbare schaal. Anderzijds lliggen de bijdragen van de verschillende termen tot het temperatuurbudget dicht bij de waargenomen waarden. Bij verschillende proefnemingen, waarbij telkens één of ander proces uitgeschakeld wordt, komen enkele koppelingen duidelijk tot uiting. Enerzijds is dit de koppeling tussen de straling en de toevoer van voelbare warmte en de gedwongen convectie die vooral in de onderste luchtlagen optreden. Het model simuleert bovendien dat de hoogte van het tropopauze-niveau afneemt van de evenaar naar de polen. Dit komt doordat de temperatuur van de middelbare troposfeer zich aanpast aan deze van het 225mb-vlak. Deze laatste is vrijwel constant, in overeenstemming met de waarnemingen. Dit mechanisme ka slechts optreden door in de hogere troposfeer een van nul verschillende uitwisselingscoëfficiënt voor de verticale turbulentie aan te nemen, zodat een overgangszone van het grenslaaftype ontstaat.